Nie, nie zwariował. Komuś tylko bardzo zależy, by uznać, że świat zwariował. A jak uznamy, że świat zwariował, to już nic się nie da z nim zrobić. A jak się nic nie da z nim zrobić, to trzeba będzie się zamknąć w kręgu spraw prywatnych, machnąć ręką na całe nasze otoczenie i zająć się tylko sobą. Na to właśnie wrogowie normalności liczą: na naszą rezygnację z walki i buntu. Chcą, byśmy się poddali. Normalność jest dla nich groźna, dla nich, czyli dla tych, którzy tworzą chaos, a chaos to nienormalność, anarchia, bezład, dezorganizacja, rozprężenie, mętlik itd., itp. Ktoś jednak nad tym wszystkim przecież czuwa. Samo się nic nie dzieje. Wszystko ma jakiś swój początek, jakieś przyczyny i skutki, jakieś sposoby i metody organizacji, czyli jest jakaś grupa, korporacja, kapitał, zespół ekspertów od chaosu, którzy z precyzyjną dokładnością prą – właśnie – do chaosu, do zamieszania, do społecznego, kulturowego i językowego zamętu, by nikt nic nie rozumiał z tego, co się wokół niego dzieje. A jak nikt nie będzie rozumiał, to znajdą się specjaliści, eksperci, uczeni z najważniejszych uniwersytetów kuli ziemskiej, którzy chaosem zarządzają i natychmiast nam wytłumaczą, w jakim świecie żyjemy i, rzecz jasna, udowodnią, że tak powinno być, a my – biedne, zagubione w chaosie stworzenia podążymy za nimi jak za ruchomą latarnią, która będzie nas oświetlała i rozjaśniała nasze drogi.
