Wiem, że tak postawione pytanie wielu Czytelników zaskoczy, a nawet oburzy. Bo przecież nie głupiejemy, przeciwnie – rozwijamy się, mądrzejemy, przekraczamy kolejne granice wiedzy, zdobywamy kosmos, wynosimy się na szczyty nauki, kultury i technologii, uwalniamy człowieka od wielu nieszczęść, chorób i cierpień, poziom medycyny nieustannie wzrasta, ludzkość czuje się coraz bezpieczniejsza, a narody znalazły wreszcie receptę na długotrwały pokój, co wymagało mądrości, a nie głupoty. Prawda, że brzmi to przekonująco i prawdziwie? A jednak jest też druga strona medalu. I tą drugą stroną jest właśnie głupota, mająca silny związek z technologią. Paradoks, prawda?! Do niedawna badacze akademiccy twierdzili, że wraz w rozwojem cywilizacyjnym ludzkość staje się coraz mądrzejsza. Nasza epoka podobno należy do tych jaśniejszych. Ale przeczą temu straszliwe wojny. Mamy wprawdzie ogromny skok cywilizacyjny w medycynie, technice, przemyśle, rolnictwie, który sprawia, że mówimy, iż ludzkość wybrała sensowną drogę rozwoju. Jednak pojawiają się głosy, że rozwój cywilizacyjny doprowadził już nas do takiego niebezpiecznego zakrętu, którego nie da się łatwo pokonać. A to by oznaczało, że pozorna mądrość, a więc w sumie głupota, zaprowadziła nas na krawędź zagłady. Wciąż bowiem wisi nad naszymi głowami wojna atomowa, radykalny wzrost zachorowań na raka, mnożące się międzynarodowe konflikty, zatruta gleba, trująca żywność, upadek obyczajów, kryzys religijny, degeneracja kultury i moralności itd. Znajdujemy więc coraz więcej dowodów na to, że ludzkość, jako masa, głupieje. Jako masa – zaakcentujmy to, bo przecież ludzi mądrych na szczęście wciąż nie brakuje. I niewykluczone, że jest ich coraz więcej. Ale nie zmienia to faktu, że – jak powiadają niektórzy badacze – ludzkość w ostateczności głupieje.
