Żeby było jasne, tytuł nie jest obraźliwy. Nikogo nie obraża ani nie poniża. Tylko apeluje do tych nauczycieli, którzy wygłaszali w czasie strajku i poza strajkiem nieodpowiedzialne i głupie opinie. A wygłaszali często i bezmyślnie. Rzecz jasna tytuł felietonu nawiązuje do słynnego hasła Clintona: Gospodarka, głupcze! – przy pomocy którego Clinton wygrał w 1992 r. kampanię prezydencką. Wspominam o tym dlatego, byśmy i my, Polacy, wygrali polską oświatę, szkolnictwo, dobre programy nauczania, wiedzę i mądrość. Uczmy się nawet od diabła! A nie wygramy, dopóki będziemy pletli propagandowe banialuki i nieoparte na żadnych badaniach, doświadczeniach i mądrym oczytaniu, brednie. Powtarzam, apeluję nie do wszystkich nauczycieli, bo wielu z nich, także i czytelników moich felietonów, to pedagodzy oświeceni, rozumni, mądrzy i nieustannie poszukujący najlepszych rozwiązań dydaktycznych, pedagogicznych i metodycznych, to dociekliwi poloniści, historycy i specjaliści od innych przedmiotów. Mój apel odnosi się do nauczycieli agresywnych, napastliwych, często jędzowatych, motywowanych politycznie, ideologicznie lub propagandowo i wygłaszających głupie lub bezmyślne slogany, które niczego nie poprawiają, niczego nie zmieniają, tylko wszystko psują i niszczą. Wygłaszają bowiem takie opinie, sentencje lub hasła jak: Nie dla starych lektur szkolnych!, Nie dla pamięciowych regułek i wkuwania na blachę!, Wkuwanie na pamięć to tylko zaśmiecanie mózgu!. Precz z „rz” i z tymi kretyńskimi wyrazami z „ó” (o kreskowane)!, Nie chcemy Sienkiewicza i „Bogurodzicy” (o tym już pisałem)!, Nie dla odrabiania zadań domowych!, Szkoła bez przymusu!.
