W marcu 2012 r. to sędzia Chłopecka orzekła, że ówczesny szef MSZ Radek Sikorski nie musi przepraszać polonijnego biznesmana, byłego więźnia niemieckich obozów koncentracyjnych, Jana Kobylańskiego za nazwanie go „antysemitą i typem spod ciemnej gwiazdy”. W ocenie sędzi Chłopeckiej Kobylański „bezspornie” prezentował antysemickie poglądy, dlatego określenie zastosowane przez Sikorskiego „może być określane jako łagodne”.
„Od czasów Wolińskiej i Michnika nic się w polskim wymiarze sprawiedliwości nie zmieniło”– tak po cichu mówią między sobą prawnicy. Nie chodzi oczywiście o wydawanie wyroków śmierci, ale o poczucie całkowitej sędziowskiej bezkarności przy wydawaniu wyroków wbrew prawu, faktom i zdrowemu rozsądkowi. Osobiste sympatie i antypatie sędziów decydują o treści wyroków, a przez to o życiu ludzi.
Największym tego symbolem są słowa z wyroku wydanego przez sędzię Sądu Okręgowego Agnieszkę Matlak w sporze, jaki z mediami wiódł były dziennikarz „Wyborczej”, dziś już nieżyjący śp. Stanisław Remuszko.
Co jest zgodne z zasadami?
W 2004 r. Remuszko napisał książkę o początkach „Gazety Wyborczej” i chciał ją zareklamować w prasie, publikując płatne ogłoszenia. Treść reklamy książki „Gazeta Wyborcza. Początki i okolice (kalejdoskop)” brzmiała: „To jest przykra lektura dla przyjaciół Adama Michnika. Prawda o »Gazecie Wyborczej«. Nieznane dokumenty. Świadkowie. Pierwszą w Polsce, Europie i na świecie książkę o »GW« i jej środowisku napisał Stanisław Remuszko. Czy masz blade pojęcie, skąd wziął się majątek Agory? Informacje i zamówienia: www.remuszko.pl”.
