Wiem, że dzisiaj żyjemy wyborami. Przeżywamy, analizujemy, komentujemy, radujemy się bądź wściekamy, czyli żyjemy emocjami. Polityka rozpala nas do białości. A ja chcę właśnie na chwilę odpocząć od polityki, wbrew nastrojom i napięciom, które obserwuję wokół siebie. Czy to znaczy, że jest mi wszystko jedno, kto zwycięży? Nie, nie jest mi wszystko jedno. Też dokonuję wyboru i chcę, by ci, których popieram, zwyciężyli. A popieram ludzi mądrych, odważnych, wrażliwych i kompetentnych, głównie młodszego pokolenia, budzących nadzieje, że odbudują Polskę i Europę moich marzeń, wielką, wolną, zasobną, piękną i sprawiedliwą, ale popieram też starszych, sprawdzonych i wiarygodnych. Nie popieram natomiast skompromitowanych formacji, zdrajców narodu ani właścicieli skolonizowanych i sprzedajnych umysłów. I to wystarczy.
