Wyrok TK oznacza jedno: ukraińscy mordercy Polaków spod znaku OUN i UPA są bezkarni, nie poniosą żadnych konsekwencji, a ich zbrodnicza ideologia może się swobodnie rozwijać. Po haniebnej kapitulacji przed Tel Awiwem teraz Polska skapitulowała przed Kijowem. Znowu ugięła kark. Oficjalnie zgodziła się bowiem na kult Bandery i banderyzmu. Oznacza to pogardę dla 200 tys. polskich ofiar straszliwego ukraińskiego ludobójstwa.

Zanim wyraziłem się tak o wyroku TK w sprawie zmiany ustawy IPN, poświęconej „ukraińskiemu nacjonalizmowi” w Małopolsce Wschodniej, skontaktowałem się z najstarszymi Kresowiakami i razem z nimi spytałem publicznie, na FB, czy obce ambasady znowu będą stanowiły polskie prawo. Spytałem też, czy Polska nadal będzie wasalizowana. Mieliśmy jednak cień nadziei, że najwyższy organ prawny w RP, TK i polscy prawnicy staną po stronie prawdy i sprawiedliwości, zachowają się godnie i odpowiedzialnie i nie pozwolą, by Polacy i świat zapomnieli o najokrutniejszych zbrodniach czasu wojny i o mordercach, którzy chodzą w aureolach chwały po kresowych ziemiach. Uzmysłowiłem też fakt, że my, ludzie stamtąd, z polskich Kresów, ostatni świadkowie zbrodni ukraińskiego ludobójstwa, nieustannie przypominamy, kim byli w latach 1939-1947 Ukraińcy spod znaku Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii. Przypominamy, że potworne mordy dokonywali na naszych oczach, a my ledwie uszliśmy z życiem. Kresy spłynęły polską krwią. Mordercy wydłubywali dzieciom oczy, kobietom odcinali piersi, starcom siekierami odrąbywali głowy. Popi w cerkwiach święcili siekiery, noże i widły. A w kazaniach głosili: Nie trzeba zważać na nic i nie kierować się sumieniem; (…) gdyby krew płynęła rzekami, a łzy potokami, nie zważajcie na to, oczyszczając naszą ukraińską ziemię. Zaś w „Dekalogu Ukraińskiego Nacjonalisty” Ukraińcy nawoływali: Nie zawahasz się popełnić najwyższego przestępstwa, jeśli tego wymagać będzie dobro sprawy. Mordercy do tej pory nie zostali ukarani, a na Ukrainie stali się niemal świętymi.