Skandal z „antylockdownowym” odcinkiem „Warto Rozmawiać” został wzbogacony o nowy wątek. Oto z plebiscytu Polska Press „Osobowość Roku 2020” został wycofany dr Zbigniew Martyka, nominowany uprzednio przez Kapitułę „Gazety Krakowskiej” i „Dziennika Polskiego” w kategorii „Nauka”. Przypomnijmy, że dr Martyka w programie Pospieszalskiego ośmielił się skrytykować lockdownową politykę rządu, co baaardzo nie spodobało się posłanko-dziennikarce Joannie Lichockiej, będącej zarazem członkiem Rady Mediów Narodowych. Dowcip w tym, że między nominacją a odwołaniem dra Martyki zmienił się redaktor naczelny „Gazety Krakowskiej” i „Dziennika Polskiego” – nowym szefem został Wojciech Mucha, przedtem dziennikarz mediów „Zony Wolnego Słowa”, który dał się poznać jako wierny admirator linii partii i rządu (chociażby w sprawie niesławnej „piątki dla zwierząt” – o hodowcach zwierząt futerkowych pisał per „zerwiskóry”), a chwilę wcześniej członkiem zarządu Polska Press ds. redakcyjnych została Dorota Kania (z tej samej dziennikarskiej „stajni”, podobnie zresztą jak Lichocka). Czyli mamy taką układankę: Joanna Lichocka w Radzie Mediów Narodowych, Dorota Kania w Polska Press i Wojciech Mucha w dwóch regionalnych gazetach. Jak widać „Zona Wolnego Słowa” rozmnaża się przez pączkowanie – wraz ze swymi standardami.

Jeżeli ktoś czytając powyższe odniósł mylne wrażenie, że red. Wojciech Mucha miał cokolwiek wspólnego z wycofaniem dra Martyki, od razu prostuję: nic z tych rzeczy. Wiemy to od samego pana redaktora, który stanowczo zaprzeczył tego rodzaju podłym insynuacjom. Ponadto, jak dowiadujemy się z oświadczenia popisanego przez panią Beatę Bratek (dyrektor marketingu „Gazety Krakowskiej” i „Dziennika Polskiego”), wykluczenie dra Martyki nastąpiło „z ważnych przyczyn społecznych”. I ja te przyczyny doskonale rozumiem. Jak donoszą twitterowicze, dr Martyka zdążył uzyskać ok. 2 tys. głosów, co czyniło go jednym z faworytów do zwycięstwa. W oczywisty sposób godziło to w tak istotny „interes społeczny”, jak jednomyślność rządowo-medialnej linii propagandowej. Zapamiętajmy sobie więc raz na zawsze: pisowska „cancel culture” to być dobra „cancel culture”, bo zamyka usta niedowiarkom i z pewnością nie jest to ostatnie słowo!

Po drugiej stronie medialnej nawalanki również jest interesująco. Adam Michnik wybrał się do Szwecji, by żebrać tam o kasę dla robiącej bokami „Gazety Wyborczej”. Widać, że nawet Soros machnął ręką i przestał tej zdychającej chabecie sypać owies. A mnie przypomina się wywiad Michnika z 2017 r. udzielony Sławomirowi Sierakowskiemu z „Kretyniki Politycznej”, w którym naczelny „GW” odgrażał się, że będzie wydawał gazetę „w podziemiu” i „w samizdacie”, czym niewątpliwie utrwalił swą markę największego kabotyna III RP. Zatem, panie Adamie, trzymamy za słowo!

Żeby było zabawniej, w tym samym czasie „Wyborcza” z okazji swych 32. urodzin napisała sobie laurkę, w której redakcyjna wierchuszka w osobach Adama Michnika, Jarosława Kurskiego, Aleksandry Sobczak, Mikołaja Chrzana, Bartosza T. Wielińskiego, Piotra Stasińskiego oraz Romana Imielskiego (wyliczam dla potomności, nim wszyscy o nich zapomną) zadeklarowała, że opisze „upadek narodowo-populistycznego państwa PiS”. Czyżby Michnik jednak przywiózł ze Szwecji kasę?

A guzik tam; to klasyczne, bezsilne wygrażanie w stylu „ja wam wszystkim jeszcze pokażę!”. Kondycja „Wyborczej” jest fatalna – sypią się zwolnienia, redukcje działów i dodatków lokalnych, dziennikarze tyrają na śmieciówkach od rana do nocy, co nakręca spiralę: spadek poziomu – spadek sprzedaży – dalszy spadek poziomu… i tak da capo al fine. I pomyśleć, że jeszcze niedawno ta banda zadufanych w swą potęgę pyszałków pouczała innych, że nie potrafią sobie radzić na wolnym rynku. No to teraz, cytując słynnego inwestora Warrena Buffeta, nastąpił odpływ i okazało się, kto pływał bez majtek. Ten odpływ to rzecz jasna wstrzymanie kroplówki z ogłoszeniami i reklamami spółek Skarbu Państwa. Ot, i cały „wolny rynek”. Zatem nie, nie opiszecie „upadku narodowo-populistycznego państwa PiS”. Za to my chętnie opiszemy wasz żałosny koniec.

Twitter jednak odbiera rozum (dlatego też bardzo oszczędnie się tam udzielam). Leszek Balcerowicz pozazdrościł internetowej sławy takim trollom jak Tusk czy Giertych i opublikował wpis: „Nie tankujemy u Obajtka, nie kupujemy prasy Obajtka, nie jemy jego hot-dogów”. „Panu profesoru” służę informacją: większość działających w Polsce sieci paliwowych i tak zaopatruje się w rafineriach Orlenu lub Lotosu. Zatem tankując gdziekolwiek tak czy inaczej wspieramy „Obajtka” i „reżim PiS”. Czy „wybitny ekonomista” Balcerowicz uważa, że np. brytyjskie BP sprowadza paliwa z drugiego końca Europy – i to się opłaca? Jeżeli tak, to wiemy już, dlaczego polska gospodarka pod jego rządami wyglądała, jak wyglądała. Odświeżam więc hasło: Balcerowicz musi odejść! Na początek z Twittera, bo Internet ewidentnie mu nie służy.

Niejaki Igor Isajew, robiący za „aktywistę” przyjezdny chachoł, sprofanował polskie godło, domalowując Orłu Białemu tęczową koronę i umieszczając go na tle niebiesko-żółtych, ukraińskich barw narodowych. Pytanie do naszych władz: czy ten „aktywista” nie mógłby „aktywizować się” u siebie? I tam publikować np. grafiki z tęczowym Tryzubem? Jestem ogromnie ciekaw reakcji tamtejszych pogrobowców banderowskich rezunów na taką lekcję multikulturalizmu i tolerancji.

Państwo Bill i Melinda Gatesowie się rozwodzą. Nie mogli dojść do porozumienia w sprawie nanoczipów. Bill twierdził, że powinny być aktualizowane automatycznie, natomiast Melinda była bardziej liberalna i uważała, że nosiciele sami powinni wybierać dogodną porę. Nadal jednak będą współpracować w fundacji nad przyszłościowymi projektami. Obecnie badają możliwości zdalnego sterowania ludźmi za pomocą myszki i pada. W perspektywie jest też specjalna aplikacja na smartfony, ale wszystko to dopiero po upowszechnieniu technologii 5G.