W Dolinie Górnej Wisły, na skraju Pogórza Cieszyńskiego, znajduje się niewielka miejscowość Chybie. Jej powstanie łączy się z legendą o dwóch myśliwych. Zdarzyć się miało podczas polowania w Żabim Gaju nieopodal Wisły, że dwóch myśliwych jednocześnie wystrzeliło w stronę wielkiego odyńca. Żaden z nich nie trafił, więc zwierzę uciekło. Myśliwi, wielce niezadowoleni, poczęli się kłócić i obrzucać wyzwiskami. Nie trwało to jednak długo, a kiedy emocje opadły, panowie się pogodzili. Dla pamięci o całym zdarzeniu polanę, na której stali, nazwali Chybiem, które od słowa „chybienie” wywiedli. W dokumentach historycznych miejscowość pojawia się po raz pierwszy z rokiem 1568. Skarbem Chybia jest cudowny obraz Matki Bożej Gołyskiej.
Według innej opowieści nazwa miejscowości upamiętnia podjętą w średniowieczu próbę założenia stawów.
Historia kościoła w Gołyszewie
Podjął się tego projektu właściciel folwarku Frelichów. W tym celu, zostawiając stosowne grunta orne i łąki, usypał groble. Nie mogąc się porozumieć z ludźmi, którzy nad nią mieszkali, postanowił teren od Frelichowa aż do grobli zalać wodą. Nie przewidział, że w studni z powodu suszy wody ubyło, więc i cały plan chybił. Inaczej stało się w 1953 r. Przy okazji budowy zbiornika zaporowego na Wiśle (dziś Jeziorko Goczałkowickie) zalano wodą główną część wsi Zarzecze -Gołysze. Znajdował się tam zabytkowy kościół z kaplicą Najświętszej Maryi Panny Gołyskiej z 1768 r. i jej cudownym obrazem. 10 maja 1953 r. bp Herbert Bednorz odprawił w kaplicy ostatnią mszę św. Po jej zakończeniu zdjęto cudowny obraz z ołtarza i przeniesiono uroczyście do świątyni w Zarzeczu. Ostatecznie trafił do kościoła Chrystusa Króla w Chybiu. Kościół poświęcono w 1930 r., a konsekrowano w 1996 r. Trzy lata później, dekretem ówczesnego ordynariusza, bpa Tadeusza Rakoczego ustanowiono maryjne sanktuarium lokalne Matki Boskiej Gołyskiej.
Cudowny obraz
Obraz Matki Boskiej Gołyskiej, według jednej z opowieści, przyniesiony został w 1764 r. przez pachołka gospodarza Gzeli – Jędrka. Podczas pielgrzymki na Jasną Górę zobaczył on na jednym z przydrożnych straganów obraz Matki Bożej. Chciał go kupić, ale ponieważ zabrakło mu pieniędzy, odszedł z niczym. Wtedy zerwał się wiatr, uniósł obraz i włożył go w ręce parobka. Właściciel straganu, widząc niezwykłą sytuację, oddał obraz za darmo. Po powrocie do wsi chłopak opowiedział sąsiadom o jego pochodzeniu. Mieszkańcy wsi zdecydowali, że powieszą go na rosnącej w centrum wsi lipie. Czcili go i szanowali. Za każdym razem, kiedy się przed nim kłaniali, widzieli nad nim wielką jasność. Z czasem nadano mu imię Matki Boskiej Gołyskiej i pobudowano kaplicę, do której został przeniesiony. Znane są opowieści o cudownych uzdrowieniach, wyjątkowej opiece Matki Bożej nad wsią i okolicą, w tym również przepowiednia „o wielkiej wodzie, która zburzy kościoły, zaleje wieś i wyprowadzi z niej cudowny obraz”.