Jak było naprawdę? Kto powstanie przygotowywał? Kiedy? I czy rzeczywiście doszło do takiego powstania? Zaraz odpowiemy na te pytania. Zbliża się pierwszy dzień września, tragiczny to dla nas, Polaków i innych obywateli polskich zamieszkałych w II RP w tamtym czasie, dzień. Napaść Niemiec na Polskę i barbarzyńskie zbrodnie dokonywane na naszym narodzie, do dzisiaj i zapewne przez długie dziesięciolecia będą nas wciąż dopadać także w snach i jeszcze długo nie uwolnimy się od przerażających niemieckich obrazów mordów i niszczenia materialnego dorobku Rzeczypospolitej. Mamy więc 1 września 1939 r. śmierć rodaków pod szwabskimi bombami. A czyhał już drugi potwór, Sowieci, a za ich plecami trzeci, Ukraińcy, by Polskę nie tylko zniszczyć, ale i upokorzyć. Przypomnijmy więc początki tej gehenny. Dajmy głos źródłom. W Wikipedii czytamy: „Tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej Niemcy wstrzymali organizację antypolskiego powstania OUN ze względu na pakt Ribbentrop – Mołotow. ZSRR nie życzył sobie żadnych akcji Ukraińców na obszarze, który znalazł się w «strefie jego interesów», a III Rzesza nie chciała zadrażnienia stosunków z nowym sojusznikiem (…). Od 12 września miały jednak miejsce (…) tłumione przez wojsko i policję akcje dywersyjne uzbrojonych bojówek OUN na terenie województw południowo-wschodnich RP (pierwsze w nocy z 12/13 września w Stryju). Ich eskalacja nastąpiła (…) po wkroczeniu Armii Czerwonej. 6 września 1939 1. batalion Lwowskiej Brygady Obrony Narodowej został przerzucony do Mikołajowa, skąd powiadomiono o ukraińskich rozruchach. Miasto udekorowane było ukraińskimi flagami, które mieszkańcy zdjęli po przybyciu wojska. Rozruchów nie stwierdzono, więc batalion w tym samym dniu powrócił do Lwowa. 10 września w Mikołajowie i 10 okolicznych wsiach rozbrojono polską policję i rozpoczęto mobilizację Ukraińców.