„Panicz i Panek dobrana para
Nawet się hrabia z nimi żyć stara
Bo gdy ich hrabia nie usłucha
Łeb mu odetną od ucha do ucha”.
W latach międzywojennych Polska miała swoje problemy. Wśród nich rozmaitych przestępców, o których po kraju krążyły wręcz legendy. Jednym z nich był niejaki Panicz – przystojny rabuś grasujący na Podkarpaciu. Panicz oczywiście nie był paniczem. Naprawdę nazywał się Franciszek Kosior i pochodził z chłopskiej rodziny. Nie znaczy to, że wychował się w nędzy. Rodzice zadbali (jak na swoje możliwości) o jego wykształcenie i skończył szkołę wydziałową, po której mógł nawet postarać się o pracę urzędnika. Wybrał inną drogę, chociaż przyznać trzeba, że jak na chłopskiego syna, posiadał wielkopańskie maniery, przynajmniej w oczach środowiska, w którym się obracał.
